трапятацца, ; незак.

  1. Пастаянна рухацца, варушыцца, дрыжаць.

    • Трапечацца лісце асіны.
    • Трапечуцца ветразі.  
  2. Сутаргава падскокваць, біцца аб што-н.

    • У сетцы трапяталася рыба.
  3. Адчуваць дрыжыкі, моцнае хваляванне.

    • Сэрца трапечацца ў грудзях.

|| наз. трапятанне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)