траіць, ; незак.

  1. Дзяліць на тры часткі (разм.).

    • Т. бервяно.
  2. Злучаць тры часткі разам.

    • Т. ніткі.
  3. Тройчы пераворваць зямлю (спец.).

  4. Страляць, удараць і пад. па трох адначасова.

    • Т. з ружжа (забіваць трох птушак адным зарадам).

|| наз. траенне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)