трацяк назоўнік | мужчынскі род

  1. Цяля, жарабя ва ўзросце трох год.

  2. Траціна (у 1 знач.; размоўнае).

  3. Трэцяя частка чаго-н. (размоўнае).

    • Касіць на т.

|| жаночы род: трацячка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)