трахнуць дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

  1. Моцна, з сілай струкнуць каго-, што-н. або чым-н.

    • Т. кулаком па спіне.

  2. Выстраліць; забіць, застрэліць.

    • Т. з вінтоўкі.
    • Трахнулі двух ваўкоў.

|| незакончанае трыванне: трахаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)