трахнуць, ✂; зак. (разм.).

  1. Моцна, з сілай стукнуць каго-, што-н. або чым-н.

    • Т. кулаком па спіне.

  2. Выстраліць; забіць, застрэліць.

    • Т. з вінтоўкі.
    • Трахнулі двух ваўкоў.

|| незак. трахаць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)