тоўпіцца, ✂; незак.

  1. Збірацца дзе-н. вялікай групай, утвараць натоўп.

    • Каля рэчкі тоўпіліся людзі.

  2. Змяшчацца, умяшчацца дзе-н., у чым-н. (абл.).

    • Людзі не тоўпіліся ў аўтобус.
    • Думкі не тоўпіліся ў галаве.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)