тонус, ✂, м.

  1. Працяглае ўзбуджэнне нервовых цэнтраў і мышачных тканак, якое не суправаджаецца стомай і абумоўлівае пэўнае функцыяніраванне органаў.

    • Зніжаны т. сэрца (спец.).

  2. Ступень жыццядзейнасці арганізма або асобных тканак.

    • Жыццёвы т.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)