тоня, ✂, ж.

  1. Участак вадаёма, прызначаны для лоўлі рыбы закідным невадам.

  2. Адзін закід невада, а таксама ўлоў ад аднаго закіду.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)