Verbum

той, займ.

1. Паказвае на што-н. аддаленае ў прасторы ці часе, не гэты.

   • Той лес.
   • На тым тыдні.

2. Паказвае на прадмет ці асобу, што вылучаюцца з ліку іншых.

   • Вазьмі кніжку тую, якую яшчэ не чытаў.

3. Паказвае на які-н. прадмет, асобу, пра якія гаварылася раней.

   • Прыйшла тая жанчына, якую мы чакалі.

4. Паказвае на вядомую ўжо асобу ці прадмет.

   • Добры скрыпач быў т. Мікола.

5. Іменна ён, не іншы, гэты ж самы (звычайна ў спалучэннях «той жа», «той самы», «той жа самы»).

   • Ехалі ў тым жа вагоне.

6. у знач. наз. Паказвае на якія-н. акалічнасці, падзеі, дзеянні і пад., пра якія ўжо ішла размова.

   • Яны выканалі і маю норму, а я таму і рады.

7. Уваходзіць у састаў:

   • а) складаных злучнікаў: «дзякуючы таму што», «з прычыны таго што», «для таго што», «да тых пор пакуль», «за тое што» «у той час як», «нягледзячы на тое што», «пасля таго калі» і інш.;
   • б) словазлучэнняў, звычайна пабочнага характару, якія звязваюць розныя часткі выказвання: «апрача таго», «акрамя таго», «разам з тым», «між тым» і інш.