Verbum

то​¹, злуч.

1. Ужыв. ў пачатку галоўнага сказа, каб падкрэсліць яго сувязь з папярэднім даданым умоўным сказам.

   • Калі не будзе дажджу, то пойдзем па грыбы.

2. раздзяляльны. Ужыв. для сувязі членаў сказа і сказаў пры пералічэнні падзей, з’яў, прадметаў з пераменным чаргаваннем.

   • То тут, то там чуліся галасы.
   • Шум то сціхаў, то ўзмацняўся.

3. раздзяляльны, які паўтараецца, з адмоўем «не» або з часціцай «ці». Ужыв. для выражэння проціпастаўлення з адценнем няпэўнасці, сумнення або меркавання, развагі (разм.).

   • Не то лодка, не то човен.