тлуміць, ​; незак.

У выразе: тлуміць галаву каму — марочыць, задурваць, збіваць з толку.

|| незак. затлуміць, ✂.

  • Затлуміў мне галаву.

|| наз. тлумленне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)