тэмперамент назоўнік | мужчынскі род
-
Характарыстыка індывіда з боку дынамічных асаблівасцей яго псіхічнай дзейнасці (тэмпу, рытму, інтэнсіўнасці псіхічных працэсаў), якія ўтвараюць пэўны псіхалагічны тып.
-
Жыццёвая энергія, здольнасць да ўнутранага ўздыму.
- Чалавек з тэмпераментам.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)