тэмп, , м.

  1. Ступень хуткасці ў выкананні музычнага твора, а таксама ў рухах, выкананні чаго-н., чытанні.

  2. Хуткасць ажыццяўлення, выканання або інтэнсіўнасці развіцця чаго-н.

    • Тэмпы будаўніцтва.

  • У тэмпе (разм.) — хутка, энергічна.

|| прым. тэмпавы, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)