тэмбр назоўнік | мужчынскі род

Характэрная афарбоўка гуку (у голаса, інструмента), якая надаецца яму абертонамі, прыгукамі.

  • Прыемны т. голасу.

|| прыметнік: тэмбравы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)