тэхніка, , ж.

  1. Кола навук, звязаных з вывучэннем і стварэннем сродкаў вытворчасці, прылад працы.

    • Навука і т.
  2. Сукупнасць сродкаў працы, ведаў і дзейнасці, што служаць для стварэння матэрыяльных каштоўнасцей.

    • Авалодаць тэхнікай.
  3. Сукупнасць прыёмаў, што выкарыстоўваюцца ў якой-н. галіне дзейнасці або мастацтве.

    • Музычная т.
    • Т. справаводства.
  4. зб. Машыны, розныя прылады той ці іншай галіны вытворчасці.

    • Рамонт тэхнікі.
    • Ваенная т.

|| прым. тэхнічны, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)