тхлань назоўнік | жаночы род | размоўнае

  1. Балоцістае месца.

    • Конь разам з коннікам праваліўся ў т.

  2. Гніль, цвіль, сырасць.

    • Патыхала тхланню.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)