таварыш назоўнік | мужчынскі род

  1. Чалавек, блізкі каму-н. па агульнасці поглядаў, дзейнасці, умовах жыцця і пад.

    • Школьны т.

  2. Пры савецкай уладзе (звычайна перад прозвішчам, званнем, назвай прафесіі): зварот да грамадзяніна (у 2 знач.), а таксама яго ўпамінанне, абавязковы зварот ці ўпамінанне ў адносінах да члена камуністычнай або дружалюбнай партыі.

    • Вітаць таварышаў з дружалюбных краін.

  3. У назвах службовых асоб — памочнік, намеснік (устарэлае).

    • Т. пракурора.

|| жаночы род: таварышка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)