таўкач назоўнік | мужчынскі род
-
Кароткая прылада з патоўшчаным круглым канцом, якой таўкуць што-н.
- Жанчыны таўклі таўкачамі крупы на куццю.
-
пераноснае значэнне: Пра някемлівага чалавека, які таўчэцца, перашкаджаючы працаваць (размоўнае зневажальнае).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)