татуіраваць, ; зак. і незак.

Накалоць (наколваць) асобай фарбай узоры на целе.

|| зак. вытатуіраваць, .

|| звар. татуіравацца, .

|| наз. татуіроўка, .

|| прым. татуіровачны, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)