татэм, ✂, м.

У дакласавым грамадстве: абогатвораная жывёла (іншы раз з’ява прыроды, расліна, прадмет), што лічыцца родапачынальнікам племені.

|| прым. татэмны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)