тарка, ✂, ж.

Прадмет кухоннага ўжытку ў выглядзе пласцінкі з праколатымі дзіркамі, прызначанымі для раздраблення, расцірання чаго-н.

  • Драць бульбу на тарцы.

|| прым. таркавы, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)