тапіць1 дзеяслоў | незакончанае трыванне

  1. Прымушаць тануць.

    • Т. варожыя караблі.
  2. пераноснае значэнне: Губіць, нішчыць, нагаворваючы на каго-н. (размоўнае).

  3. пераноснае значэнне: Заглушаць у сабе (думкі, пачуцці і пад.) (размоўнае).

    • Т. гора ў працы.

|| закончанае трыванне: патапіць і утапіць.

|| назоўнік: патапленне і тапленне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)