тапаграфія, ✂, ж.

  1. Раздзел геадэзіі, які займаецца вывучэннем паверхні зямлі, сродкаў яе вымярэння і адлюстраваннем мясцовасці на планах або картах.

  2. Паверхня і ўзаемнае размяшчэнне асобных пунктаў мясцовасці (спец.).

    • Т. Магілёўскай вобласці.
    • Т. горада.

|| прым. тапаграфічны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)