Verbum

танец, ✂, м.

1. Від мастацтва, у якім стварэнне мастацкіх вобразаў дасягаецца сродкамі пластычных і рытмічных рухаў цела чалавека.

   • Тэорыя танца.

2. Сукупнасць такіх рухаў пэўнага тэмпу і формы, якія выконваюцца ў такт музыкі, а таксама музычны твор у рытме і стылі такіх рухаў.

   • Беларускі народны т.

3. мн. Гулянка з музыкай і танцамі; вечарынка.

   • Кожную суботу ў клубе былі танцы.

◊

• Ні да танца, ні да ружанца (разм. неадабр.) — пра няўмелага, ні на што не здатнага чалавека.

|| прым. танцавальны, ✂.