таміць, ✂; незак.

  1. Мучыць, знясільваць (цяжкай працай, хадой і пад.).

  2. Прычыняць фізічныя або маральныя пакуты.

  3. Парыць у закрытай пасудзіне для атрымання неабходных якасцей (спец.).

    • Т. тытунь.

|| наз. тамленне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)