талака назоўнік | жаночы род | размоўнае

  1. Калектыўная дапамога пры выкананні сельскагаспадарчых работ.

    • Раней была пашырана форма ўзаемадапамогі — т.
  2. пераноснае значэнне, зборны назоўнік Бязладны натоўп людзей.

    • Студэнты валілі талакой з клуба.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)