тактыка назоўнік | жаночы род

  1. Майстэрства падрыхтоўкі і вядзення бою; спосабы і прыёмы вядзення бою.

    • Партызаны прытрымліваліся ў баю асобай тактыкі.

  2. пераноснае значэнне: Сукупнасць сродкаў і прыёмаў для дасягнення мэты.

    • Тут яна змяніла тактыку сваіх паводзін.

|| прыметнік: тактычны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)