тайнік, ✂, м.

  1. Месца для хавання чаго-н.

    • Хаваць пісталет у тайніку.

  2. перан. Самае запаветнае, патаемнае месца чаго-н.

    • У тайніках душы.

|| прым. тайніковы, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)