табар, ✂, м.

  1. Група цыганскіх сем’яў, якія качуюць разам, а таксама іх стан, абоз.

  2. Абоз перасяленцаў, а ў мінулым таксама ўмацаваны лагер казакоў.

|| прым. табарны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)