сырамяць, ​✂, ж., зб.

Нядубленая скура (рагатай жывёлы, свіней, ласёў), якая ідзе на конскую збрую і розныя тэхнічныя вырабы.

|| прым. сырамятны, ✂.

  • Сырамятная аброць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)