своеасаблівы, ✂.

  1. Не падобны на іншых, які мае свае адметныя ўласцівасці, арыгінальны.

    • С. характар.
    • Своеасаблівая асоба.

  2. Які сваімі рысамі, асаблівасцямі падобны на каго-, што-н., які напамінае што-н.

    • Над сцежкай с. тунэль з верхавін бяроз.

|| наз. своеасаблівасць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)