свішч, , м.

  1. Загана ў чым-н. у выглядзе адтуліны, сітавіны.

    • С. у арэхах.
  2. Скрытая пустата, ракавіна ў металічным ліцці (спец.).

  3. Ненармальны канал, які ўтвараецца ў тканках арганізма з выхадам на паверхню цела; фістула.

    • С. на губе.

|| прым. свішчавы, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)