свежы прыметнік

  1. Толькі што падрыхтаваны або атрыманы, не сапсаваны, такі, якога не кранула апрацоўка.

    • Свежае мяса.
    • С. чай.
    • Свежыя кветкі.
    • Свежыя барозны.
    • Свежыя ягады.
  2. Які не быў у карыстанні, ва ўжыванні.

    • Свежыя фіранкі.
  3. Пра ваду, паветра: чысты, нічым не забруджаны, які часта мяняецца.

    • У хаце свежае паветра.
    • Свежая вада.
  4. Халаднаваты, не вельмі цёплы.

    • Вечар досыць с.
    • С. вецер.
  5. Які не страціў сваёй яркасці, натуральнай афарбоўкі.

    • Фарба на сценах не пажухла, была як свежая.
    • Свежае сена (ярка-зялёнае).
    • Свежыя ўражанні (пераноснае значэнне: незабытыя, выразныя).
  6. Поўны сіл, энергіі, здаровы (пра чалавека).

    • Са свежымі сіламі працаваць (пераноснае значэнне: адпачыўшы, паспаўшы).
  7. Які нядаўна ці толькі што з’явіўся; новы.

    • С. нумар штотыднёвіка.
    • С. чалавек (чужы, які першы раз прыйшоў куды-н.).
    • Свежыя чуткі (пакуль нікому невядомыя).
    • Свежая думка (пераноснае значэнне: арыгінальная).

|| назоўнік: свежасць.

  • Не першай свежасці (не свежы ў 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)