свет назоўнік | мужчынскі род
-
Зямля з усім тым, што на ёй існуе; сусвет (у 2 знач.), а таксама людзі, якія насяляюць зямлю, і ўсё, што акружае чалавека.
- Падарожжа вакол свету.
- Пахадзіць па свеце.
- Ні за што на свеце (ні ў якім выпадку, ніколі).
- Гэты с. (зямны свет, жыццё як супрацьпастаўленне замагільнаму свету).
- Той с. (замагільны свет як супрацьпастаўленне зямному свету, жыццю).
- Няпраўдай с. пройдзеш, ды назад не вернешся (прыказка).
- Выйсці ў с. (быць апублікаваным).
- Зжыць са свету (загубіць, знішчыць).
- З усяго свету (здалёк).
- Ісці на той с. (паміраць).
- На чым с. стаіць (вельмі моцна лаяць, крычаць).
- Пусціць на с. (нарадзіць).
- С. не бачыў (незвычайна).
- Такі с. настаў (настала не тое жыццё).
- С. аб’ехаць (пабыць у розных месцах).
-
Тое, што і сусвет (у 1 знач.).
- Пакарыцелі свету.
-
які. Чалавечае грамадства, аб’яднанае пэўным грамадскім ладам, культурнымі і сацыяльна-гістарычнымі адзнакамі.
- Антычны с.
- Адышоў у нябыт стары с. (пераноснае значэнне: змяніўся лад жыцця).
-
чаго або які. Асобная галіна жыцця, з’яў, прадметаў.
- Жывёльны с.
- С. гукаў.
- Духоўны с. народа.
-
чаго або які. Якая-н. сфера, галіна дзейнасці людзей.
- С. навукі.
-
Кола асоб, якія належаць да прывілеяваных класаў.
- Вышэйшы с.
- Арыстакратычны с.
-
Зямное жыццё ў процілегласць незямному.
- У белы свет як у капейку (размоўнае) — без мэты, не ведаючы куды (ісці, ехаць і пад.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)