свіцецца, ✂; незак.

  1. Быць бачным, праглядацца праз што-н.

    • Праз бярэзнік свіцілася поле.

  2. Будучы рэдкім, не густым, прапускаць праз сябе святло.

    • Занавеска на акне свіцілася.

  3. перан. Пра твар, вочы, знешні выгляд чалавека: адлюстроўваць якія-н. пачуцці.

    • Дзіця свіцілася ад радасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)