свяціць2, ; незак.

У веруючых: выконваць над кім-н. царкоўны абрад асвячэння.

  • С. ваду.
  • С. хату.

|| зак. асвяціць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)