Verbum

свяціць​¹ дзеяслоў | незакончанае трыванне

1. Выпраменьваць святло.

   • Цэлы дзень свеціць сонца.
   • Свеціць, ды не грэе (загадка).

2. Накіроўваць святло так, каб каму-н. было ўсё відаць.

   • С. ліхтарыкам.

3. пераноснае значэнне: Быць азораным радасцю, шчасцем і пад. (размоўнае).

   • Вочы свяцілі радасцю.

4. Траціць зрок ад старасці.

   • Вочы з гадамі не так свецяць.

|| закончанае трыванне: пасвяціць.