свавольнік, і сваявольнік, , м.

  1. Той, хто сваволіць; гарэза, дуронік.

    • Не дзеці, а свавольнікі.
  2. Упарты, свавольны чалавек.

    • Ты паступаеш, як с.
  3. Несур’ёзны, легкадумны чалавек.

|| ж. свавольніца, і сваявольніца, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)