сваволіць, ; незак.

  1. Гарэзаваць, дурэць.

    • Наглядай, каб дзеці не сваволілі.
  2. Паступаць у адпаведнасці са сваёй воляй, не зважаючы ні на што.

  3. Весці сябе несур’ёзна, легкадумна; буяніць.

    • Хлопец сталы, а сваволіць.

|| зак. насваволіць, .

|| наз. сваволенне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)