свабода назоўнік | жаночы род

  1. У філасофіі: магчымасць праяўлення суб’ектам сваёй волі на аснове пазнання законаў развіцця прыроды і грамадства.

    • Суадносіны свабоды і неабходнасці.
  2. Незалежнасць, адсутнасць абмежаванняў, якія звязваюць грамадска-палітычнае жыццё і дзейнасць якога-н. класа, усяго грамадства або яго членаў.

    • Барацьбіты за свабоду народа.
    • С. слова.
    • С. выбару веравызнання.
  3. Увогуле — адсутнасць якіх-н. абмежаванняў у чым-н.

    • Даць больш свабоды моладзі ў арганізацыі свайго адпачынку.
  4. Стан таго, хто не знаходзіцца ў заключэнні, у няволі.

    • Выпусціць на свабоду.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)