Verbum

сувязь, ✂, ж.

1. Адносіны ўзаемнай залежнасці, абумоўленасці, агульнасці паміж чым-н.

   • С. навукі з вытворчасцю.
   • Прычынная с.

2. Цесныя зносіны паміж кім-, чым-н.

   • Гістарычныя сувязі народаў.
   • Не траціць сувязей са школай.

3. Любоўныя сувязі, сужыццё.

   • Быць у сувязі з кім-н.

4. мн. Блізкае знаёмства з кім-н., якое дае магчымасць мець падтрымку, выгаду ў чым-н.

   • Мець сувязі ў медыцыне.
   • Надзейныя сувязі.

5. Зносіны з кім-, чым-н., магчымасці такіх зносін, а таксама сродкі, пры дапамозе якіх ажыццяўляецца прыём і перадача інфармацыі.

   • С. з Мінскам.
   • С. з партызанамі спынілася.
   • Тэлеграфная с.
   • С. пры дапамозе спадарожніка Зямлі.

6. Сукупнасць устаноў, якія забяспечваюць тэхнічнымі сродкамі зносіны на адлегласць (пошта, тэлеграф, тэлефон, радыё).

   • Паштовае аддзяленне сувязі.
   • Работнікі сувязі.

◊

• У сувязі з чым — з прычыны чаго-н.

• Спазнілася ў сувязі з дрэнным надвор’ем.