сувязь назоўнік | жаночы род
-
Адносіны ўзаемнай залежнасці, абумоўленасці, агульнасці паміж чым-н.
- С. навукі з вытворчасцю.
- Прычынная с.
-
Цесныя зносіны паміж кім-, чым-н.
- Гістарычныя сувязі народаў.
- Не траціць сувязей са школай.
-
Любоўныя сувязі, сужыццё.
- Быць у сувязі з кім-н.
-
множны лік: Блізкае знаёмства з кім-н., якое дае магчымасць мець падтрымку, выгаду ў чым-н.
- Мець сувязі ў медыцыне.
- Надзейныя сувязі.
-
Зносіны з кім-, чым-н., магчымасці такіх зносін, а таксама сродкі, пры дапамозе якіх ажыццяўляецца прыём і перадача інфармацыі.
- С. з Мінскам.
- С. з партызанамі спынілася.
- Тэлеграфная с.
- С. пры дапамозе спадарожніка Зямлі.
-
Сукупнасць устаноў, якія забяспечваюць тэхнічнымі сродкамі зносіны на адлегласць (пошта, тэлеграф, тэлефон, радыё).
- Паштовае аддзяленне сувязі.
- Работнікі сувязі.
-
У сувязі з чым — з прычыны чаго-н.
- Спазнілася ў сувязі з дрэнным надвор’ем.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)