сувязь назоўнік | жаночы род

  1. Адносіны ўзаемнай залежнасці, абумоўленасці, агульнасці паміж чым-н.

    • С. навукі з вытворчасцю.
    • Прычынная с.
  2. Цесныя зносіны паміж кім-, чым-н.

    • Гістарычныя сувязі народаў.
    • Не траціць сувязей са школай.
  3. Любоўныя сувязі, сужыццё.

    • Быць у сувязі з кім-н.
  4. множны лік: Блізкае знаёмства з кім-н., якое дае магчымасць мець падтрымку, выгаду ў чым-н.

    • Мець сувязі ў медыцыне.
    • Надзейныя сувязі.
  5. Зносіны з кім-, чым-н., магчымасці такіх зносін, а таксама сродкі, пры дапамозе якіх ажыццяўляецца прыём і перадача інфармацыі.

    • С. з Мінскам.
    • С. з партызанамі спынілася.
    • Тэлеграфная с.
    • С. пры дапамозе спадарожніка Зямлі.
  6. Сукупнасць устаноў, якія забяспечваюць тэхнічнымі сродкамі зносіны на адлегласць (пошта, тэлеграф, тэлефон, радыё).

    • Паштовае аддзяленне сувязі.
    • Работнікі сувязі.
  7. У сувязі з чым — з прычыны чаго-н.

    • Спазнілася ў сувязі з дрэнным надвор’ем.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)