сутыкацца, ; незак.

  1. гл. сутыкнуцца.

  2. Узаемна дакранацца, датыкацца.

    • С. спінамі.
  3. Мець сумежныя бакі; межавацца.

    • Луг сутыкаецца з пасевамі жыта.
  4. перан. Уступаць у якія-н. адносіны, кантакты з кім-, чым-н.

|| наз. сутыканне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)