супакоіцца дзеяслоў | закончанае трыванне
-
Стаць спакойным, не хвалявацца; перастаць шумець, пачаць весці сябе ціха.
- С. пасля атакі.
- Дзеці супакоіліся позна.
-
Перастаць турбавацца.
- С. на дасягнутым.
-
Аслабіць праяўленне чаго-н.; сціхнуць.
- Зуб пад раніцу супакоіўся.
-
Стаць спакойным, спыніць рух.
- Мора супакоілася.
|| незакончанае трыванне: супакойвацца.
|| назоўнік: супакаенне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)