Verbum

супакоіць дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Прывесці каго-, што-н. у стан спакою; прымусіць весці сябе ціха; утаймаваць.

   • С. вучняў.
   • С. сабаку.
   • С. душу маці.

2. Змякчыць, зрабіць менш інтэнсіўным.

   • С. зубны боль.

|| незакончанае трыванне: супакойваць.

|| назоўнік: супакойванне і супакаенне.