сунуцца2 дзеяслоў | размоўнае | незакончанае трыванне

  1. Вельмі павольна рухацца.

    • Калёсы ледзь сунуліся па гразі.
    • Па небе сунуліся дажджавыя хмары.
  2. Перамяшчацца, перасоўвацца, спаўзаць куды-н.

    • Пласт саломы паволі сунуўся з воза.
    • Сунуцца з (сваім) носам (размоўнае неадабральнае) — умешвацца не ў сваю справу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)