суняць, ; зак.

  1. Супакоіць, спыніць.

    • С. слёзы.
    • С. кроў.
  2. Спыніць, стрымаць рух, праяўленне чаго-н.

    • С. натоўп.
  3. Угаманіць, прымусіць супакоіцца.

    • С. дзяцей.
  4. перан. Аслабіць, прыглушыць якое-н. пачуццё.

    • С. гнеў.

|| незак. сунімаць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)