Verbum

сумка, ✂, ж.

1. Асобай формы невялікі выраб са скуры, тканіны і пад. для нашэння чаго-н.

   • Прадуктовая с.
   • С. для гародніны.

2. У некаторых жывёл: поласць, складка скуры на жываце мацеры, дзе даношваецца і развіваецца дзіцяня.

   • С. кенгуру.

3. У анатоміі: орган, які мае выгляд полага мяшэчка са злучальнай тканкі (спец.).

   • Сардэчная с.

|| памянш. сумачка, ✂.

|| прым. сумачны, ✂.