сумка назоўнік | жаночы род
-
Асобай формы невялікі выраб са скуры, тканіны і пад. для нашэння чаго-н.
- Прадуктовая с.
- С. для гародніны.
-
У некаторых жывёл: поласць, складка скуры на жываце мацеры, дзе даношваецца і развіваецца дзіцяня.
- С. кенгуру.
-
У анатоміі: орган, які мае выгляд полага мяшэчка са злучальнай тканкі (спецыяльны тэрмін).
- Сардэчная с.
|| памяншальная форма: сумачка.
|| прыметнік: сумачны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)