сумка назоўнік | жаночы род

  1. Асобай формы невялікі выраб са скуры, тканіны і пад. для нашэння чаго-н.

    • Прадуктовая с.
    • С. для гародніны.
  2. У некаторых жывёл: поласць, складка скуры на жываце мацеры, дзе даношваецца і развіваецца дзіцяня.

    • С. кенгуру.
  3. У анатоміі: орган, які мае выгляд полага мяшэчка са злучальнай тканкі (спецыяльны тэрмін).

    • Сардэчная с.

|| памяншальная форма: сумачка.

|| прыметнік: сумачны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)