сумяшчальнік, , м.

Службовая асоба, якая працуе па сумяшчальніцтву.

|| ж. сумяшчальніца, .

|| прым. сумяшчальніцкі, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)