Verbum

судзіць, ✂; незак.

1. Рабіць вывад адносна каго-, чаго-н.; меркаваць пра каго-, што-н.

   • С. аб літаратуры.
   • С. пра каго-н. па рабоце.

2. Разглядаць чыю-н. справу ў судовым парадку, а таксама ў таварыскім судзе.

   • С. злодзея.

3. Ацэньваць каго-, што-н., ганіць, дакараць у чым-н.

   • За добрую справу не судзяць.

4. У спартыўных спаборніцтвах: сачыць за выкананнем правіл гульні і вырашаць спрэчныя пытанні.

   • С. футбольны матч.

5. Прадвызначаць (-ачыць) (пра што-н. непрадбачанае, што не залежыць ад волі чалавека).

   • Не судзіў лёс яму больш пажыць і зрабіць.

6. Судзі(це) (звычайна са словамі сам, самі). Ужыв. ў знач. рашай(це).

   • Судзі сам, як далей паступіць.