суцішыцца, ✂; зак.

  1. Перастаць хвалявацца, заціхнуць, супакоіцца, уціхамірыцца.

    • Пасля паведамлення па радыё, людзі суцішыліся.
    • Дзетвара суцішылася.

  2. Аслабець у сваім праяўленні; спыніцца, перастаць.

    • Вецер суцішыўся.
    • Боль суцішыўся.

|| незак. суцішацца, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)