суцешыць, ; зак.

Заспакоіць каго-н. чым-н. радасным, аблегчыць чыё-н. гора, перажыванне.

  • С. у горы.
  • С. няшчаснага.
  • Цяжка с. у такім выпадку.

|| незак. суцяшаць, .

|| звар. суцешыцца, .

|| незак. суцяшацца, .

|| наз. суцяшэнне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)